Bir türlü yazamadım, günlerce ağladım, sonra haftalarca düşündüm. Hala teyzemden bahsedildiğinde burnumun sızlamasına ve akan gözyaşlarıma hakim olamıyorum. hayatıma dönmem zor oldu, kendimi gülerken bulduğumda suçladım, ne yapıyordum ben ? çok şükür insan bir yerden sonra aklını başına topluyor, tamam çok sevdiğimiz birini kaybettik, çok seviyorduk onu, gençti ama bunu Rabbım böyle istemişti ve O'nun çok haklı gerekçeleri vardı...artık bize düşen hayatımıza geri dönüp,bize verilen zamanı salih amelle geçirmek... hepinize başsağlığı mesajlarınız ve dualarınız için teşekkür ederim hepinizden Allah razı olsun.
Bugünlerde okulla haşır neşirim, vizelerim bitti ardından final zamanı geldi. öğrencilik bana çok iyi geldi, bu yaşta bir şeyleri okulda öğrenmenin tadı da başkaymış.
bu arada uzun zamandan sonra kumaş aldım geçen hafta ve kalıpsız bir şekilde biçtim, yarasa kollu uzun bir tunik diktim.

kumaş esnek olduğundan benim makinem dikmedi yine ben de organze kurdelenin üzerinden diktim. yakında üzerimdeki halini de paylaşırım inşallah.